Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από τον θάνατο της Αμαλίας Καλυβινού, αυτής της γενναίας κοπέλας που στάθηκε μέσα από την άδικη, ακραία και καθόλα Ελληνική περιπέτειά της, αφορμή πολλοί συνάνθρωποί μας να ενώσουν τη φωνή τους με τη δική της.
Τα κείμενά της στο blog fakellaki.blogspot.com, φωτιά.
Η φωνή της ήταν πιστεύω η δυνατότερη που έχει υψωθεί στον νέο κόσμο της διαδικτυακής επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης.
Η κινητοποίηση των πολιτών – χρηστών του διαδικτύου υπήρξε και πρωτοφανής και εντυπωσιακή.
Όχι, η Αμαλία δεν δικαιώθηκε, μπορεί (και) σήμερα οι αλμπάνηδες να μην είναι ο κανόνας αλλά πολύ απέχουν από το να θεωρηθούν εξαίρεση.
Και όχι μόνο στον τομέα της υγείας βέβαια.
Η κραυγή της μένει ζωντανή εκεί που πρωτο-ήχησε στην ψηφιακή πλευρά της νέας μας συνείδησης. Παγωμένη στο χρόνο, με τα στοιχεία των υπευθύνων εσαεί δημόσια, όπως και τα χιλιάδες μηνύματα συμπαράστασης.
Η Αμαλία πάντα θα μας θυμίζει την αμοιβαιότητα, τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη που τόσο λείπουν από την κυνική καθημερινότητα μας.