Η υπαγωγή των δικαστών-δημοσίων υπαλλήλων και Λειτουργών της Θέμιδας- στο ΙΚΑ είναι ένα από τα σημαντικότερα κοινωνικά μέτρα που έχει λάβει η σημερινή κυβέρνηση.
Η διαπίστωση αυτή δεν αφορά τα αυτονόητα:
-Η επιβίωση του ασφαλιστικού έτσι κι αλλιώς επέβαλε τη σχετική ρύθμιση όπως και τόσες άλλες που αγγίζουν τον Ελληνικό λαό στο σύνολό του και σε βάθος χρόνου.
Η βαθύτερη αξία όμως της ρύθμισης για δικαστές και εισαγγελείς εντοπίζεται σε μια άλλη, φαινομενικά δευτερεύουσα αλλά ουσιαστικά σημαντικότερη πλευρά:
Συμβάλει ώστε και οι δικαστές να μοιραστούν με την συντριπτική πλειοψηφία των συνανθρώπων τους, των πολιτών που από το υστέρημά τους πληρώνουν με σεβασμό τους μισθούς τους -τους υψηλότερους, σύμφωνα με το Σύνταγμα-, το πραγματικό επίπεδο υπηρεσιών που μπορεί να προσφέρει αυτή η χώρα.
Η απόκτηση κοινωνικής γνώσης μέσα από την καθημερινή, επαναλαμβανόμενη σε βάθος χρόνου, βιωματική αντίληψη της καθημερινότητας θα κάνει καλό στους εισαγγελείς και τους δικαστές.
Ο εισαγγελέας της έδρας θα μπορεί έτσι να κρίνει μετά λόγου γνώσεως τι τραβάει ο πολίτης και πως είναι τα πράγματα "εκεί έξω".
Αν κάτι προσφέρει αυτό το ξέσπασμα των πολλών κρίσεων που πλήττουν την Ελλάδα, είναι η διάρρηξη κοινωνικών και συντεχνιακών περιχαρακώσεων στην κοινωνία που διαμόρφωσαν ένα ασφυκτικό απομονωτισμό που οδήγησε σε κάστες, συντεχνίες, και ψευδο-τάξεις.
Εμπρός λοιπόν, κύριοι:
Στην ουρά για ραντεβού.
Έτσι έχουν τα πράγματα.
