Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση η οποία αποτελεί πρωτεύοντα στόχο και συστατικό στοιχείο της πολιτικής που επιθυμεί και επιδιώκει να εφαρμόσει εκτεταμένα ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι σίγουρα ένα τεράστιο βήμα πρός τη σωστή κατεύθυνση για τον τόπο.
Βέβαια στο ελληνικό ιντερνετικό Ελντοράντο και σε μια χώρα της οποίας ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού πάσχει από διαδικτυακό αναλφαβητισμό ή ημιμάθεια δίχως κανόνες ή επαρκή πιστοποίηση γνώσεων, ο δρόμος είναι δύσκολος.
Είναι όμως σημαντικό να μην είναι μακρύς.
Οι ανάγκες σε υποδομές, οι αναβαθμίσεις, το ξεκαθάρισμα και η εφαρμογή κανόνων και μέτρων προστασίας του πολίτη-καταναλωτή των εταιριών παροχής, η δωρεάν γρήγορη πρόσβαση για όλους, είναι μερικές μόνο από τις άμεσες απαιτήσεις για την υλοποίηση μιας τέτοιας προοπτικής.
Όμως μια ηλεκτρονική διακυβέρνηση η οποία δεν θα είναι φιλική πρός τον χρήστη, εύκολη στην χρήση, την πρόσβαση, τον εντοπισμό και πάνω απ΄όλα κατανοητή από τον μέσο πολίτη, θα οδηγήσει αν μη τι άλλο σε περιορισμένη επιτυχία την προσπάθεια.
Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση προϋποθέτει συν-αντίληψη των εμπνευστών της και του δημοσίου, το οποίο έχει γραφειοκρατική αντίληψη του ρόλου του, αναποτελεσματική σχέση με τον πολίτη και ξύλινη γλώσσα.
Αν αυτά μεταφερθούν ως "μικρόβια" στο εγχείρημα της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, τότε θα δημιουργήσουμε ένα ακόμη άχρηστο τέρας, μια βραδυκίνητη και αδιάφορη μηχανή αποθήκευσης δεδομένων. Μια ακόμη βαβέλ.
Γι΄ αυτόν το λόγο είναι αναγκαία προϋπόθεση, η ανάπτυξη της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης σε όλες τις εκφάνσεις και τα επίπεδα που θα υλοποιηθεί, να ξεκινήσει σωστά, προκαλώντας το ενδιαφέρον και τη συμμετοχή του πολίτη.
Όπως τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών με τη δημιουργία τους πριν από κάποια χρόνια, αποτέλεσαν μια επαναστατική αλλαγή στις καθημερινές σχέσεις πολίτη - κράτους, έτσι και η ηλεκτρονική διακυβέρνηση οφείλει να είναι από τα πρώτα της βήματα ένα "προϊόν" φιλικό προς τον χρήστη και αποτελεσματικό για τις ανάγκες του πολίτη. Αλλιώς είναι άχρηστο.
Καλή επιτυχία.