Κοντά από... μακρυά! - Far and close

Από την Αυστραλία και την ευρύτερη Ν/Α Ασία μέχρι την Ελλάδα, μια δημοσιογραφική και προσωπική ματιά στο κοινό μας γίγνεσθαι - From Australia end greater S/E Asia, a professional journalist and personal view.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

Οι σκελετοί στη ντουλάπα και ο Γιώργος Παπανδρέου




 Κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση, στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ανοίγουν οι ντουλάπες και βγαίνουν οι σκελετοί.

Κάθε φορά οι ίδιοι, το ίδιο ξεδιάντροπα εμφανίζονται από τη σκιά και εφορμούν ασύστολα.

Το κόλπο είναι παλιό και γνωστό, αυτό όμως -όπως πολλάκις έχει αποδειχθεί- δεν το κάνει και αναποτελεσματικό. Το αντίθετο...

Η αλλαγή κυβέρνησης συνεπάγεται στην πράξη την de facto εγκατάλειψη των θέσεων και καθηκόντων που είχαν αναλάβει οι διορισμένοι κομματικοί διαχειριστές και μέχρι την εμφάνιση των νέων, προκύπτει ένα κενό. Το κράτος, αυτό το αισχρό κράτος που έχουμε και το οποίο φυσικά αγνοεί την έννοια της συνέχειας, παθαίνει ένα ακόμη έμφραγμα.

Και ξαφνικά εμφανίζονται από το πουθενά οι"ήρωες". Αυτοί, "σεμνά και ταπεινά" αναλαμβάνουν να καλύψουν το κενό και να δουλέψει το μαγαζί, μέχρι να έρθουν οι καινούργιοι.

Εκμεταλλεύονται με οργανωμένο σχέδιο και την αγαστή συνεργασία των ομοίων τους (οι οποίοι έχουν δει και έχουν δει κυβερνήσεις να αλλάζουν) τον "νεκρό χρόνο" και παίρνουν το σύστημα στα χέρια τους. Όταν παραλάβουν οι νέοι, από αυτούς θα αναγκαστούν να παραλάβουν. Και η δικτύωση είναι τέτοια που χωρίς μαχαίρι είναι αδύνατο να ξηλωθεί.

Ταυτόχρονα, σπεύδουν ως καλοθελητές να προσφέρουν την ..."εμπειρία και τις γνώσεις τους".
Πάντα οι καινούργιοι θέλουν χρόνο μέχρι να μάθουν το μαγαζί. Το παραλαμβάνουν "εν ενεργεία" και καθίστανται εξαρτώμενοι από τα λαμόγια για να συνεχίσει να λειτουργεί.

Βεβαίως αυτοί οι κάτοχοι master στην χαμαιλεοντική  διαμηνύουν στους νέους πως έχουν όλη την καλή πρόθεση να ρουφιανέψουν ασύστολα τους προηγούμενους και κυρίως όσους από το σύστημα συνεργάστηκαν μαζί τους. (Εαυτών εξαιρουμένων, φυσικά κι ας ήταν πρώτοι και καλύτεροι).

Η εικόνα που περιγράφεται είναι απολύτως πραγματική. Λέγεται "βαθύ κράτος" και αυτή τη στιγμή κάνει ένα ακόμη πάρτι στις ΔΕΚΟ και τις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Ο πρωθυπουργός αν θέλει πραγματικά να αλλάξει τα πράγματα, αυτό το βαθύ κράτος πρέπει να ξηλώσει.

Να το ανατρέψει.

Και βέβαια επειδή ούτε ανώνυμο είναι το βαθύ κράτος ούτε απρόσωπο, οι "αρχηγοί" της εγκληματικής οργάνωσης που συντηρεί συνειδητά τον ελληνικό μεσαίωνα, είναι γνωστοί.

Αν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου δεν τους γνωρίζει μπορεί να τους εντοπίσει με ένα απλό τρόπο:
-Να ζητήσει να μάθει ποια είναι τα "στελέχη" του δημοσίου τα οποία λαμβάνουν προαγωγές  και μπόνους όποια κι αν είναι η κυβέρνηση. (...εκτός αν πιστεύει πως αυτό γίνεται επειδή είναι οι ικανότεροι). Και βέβαια να διασταυρώσει τα στοιχεία με το πόθεν έσχες.
Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο.

Καμιά τρακοσαριά είναι οι Νονοί. Σήμερα, τώρα παίζουν ξανά το ίδιο χαρτί.

Θα τολμήσει;