Η είδηση κάνει ήδη το γύρο του κόσμου, μετά το τηλεγράφημα του πρακτορείου Dow Jones newswires.
"Η κυβέρνηση Παπανδρέου διαπραγματεύεται με κινεζικές τράπεζες την εξαγορά από τις τελευταίες Ελληνικών ομολόγων ύψους 25 δισ ευρώ!"
Στο τραπέζι μάλιστα έχει πέσει η ιδέα μέρος αυτών να αγοραστεί από τη δευτερογενή αγορά. Μια τέτοια εξέλιξη είναι πιθανό να δώσει μια σημαντική ανάσα στην διαλυμένη σε κρατικό επίπεδο οικονομία, να οδηγήσει σε ενδεχόμενη μείωση τα σπρέντ και τα επιτόκια, να μειώσει την ασφυκτική πίεση που ασκείται σε ευρωπαϊκό κυρίως επίπεδο στην Ελλάδα και να δώσει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να βρεί τα απαραίτητα κεφάλαια για την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Η άποψη που διατύπωσε και μάλιστα δημόσια στο πρόσφατο πολιτικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, υπό το πρίσμα της εξέλιξης που παρουσιάζει σήμερα το "info-λόγιο", αποκτά άλλη βαρύτητα. Υπενθυμίζεται πως ο κ. Παπανδρέου με τις δηλώσεις του έστειλε μήνυμα πρός κάθε κατεύθυνση πως η κυβέρνησή του δεν είναι διατεθειμένη να υπαναχωρήσει από τις βασικές προεκλογικές της δεσμεύσεις. Σύμφωνα με αυτές, η λύση για τα χάλια της οικονομίας δεν θα έρθει από νέους φόρους και περαιτέρω συμπίεση των μικρομεσαίων εισοδημάτων, όσο κι αν κάποιοι επιμένουν πως αυτός είναι ο μοναδικός και εν πολλοίς υποχρεωτικός δρόμος. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια άρνηση της υποχρέωσης για δομικό και επί μέρους νοικοκύρεμα, αλίμονο, τα χάλια είναι τέτοια που δεν είναι η μισή, αλλά ολόκληρη η ντροπή δική μας...
Όπως αποδεικνύεται τώρα, η δήλωση - μήνυμα Παπανδρέου πως η Ελλάδα δεν θα υποχρεωθεί να ακολουθήσει μια και μοναδική προκατασκευασμένη συνταγή-σοκ, δεν ήταν "λόγια του αέρα", αλλά υπογράμμιζε την αναζήτηση στρατηγικών κινήσεων έξω από την προκαθορισμένη σκακιέρα. Αποτύπωνε αυτή η στάση του πρωθυπουργού μια "εν εξελίξει" πραγματικότητα, η οποία ενεργοποιήθηκε χάρη σε προσωπικές κινήσεις και επαφές με την Κινεζική ηγεσία.
Παρεμπιπτόντως σε μια εποχή όπου το όνομα της Ελλάδας έχει καταστεί διεθνώς συνώνυμο της αναξιοπιστίας (στα όρια του φαιδρού, πλέον...), χάρη στις κυβερνήσεις του Καραμανλή και των συνυπεύθυνων συνεργατών του (πάει και η Ντόρα), οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως το προσωπικό του κύρος έριξε στο τραπέζι ο πρωθυπουργός. Αυτό, ως απάντηση στις λαϊκιστικές κορώνες για τα ταξίδια του Παπανδρέου και την υποτίμηση της σημασίας τους.
Αναφορικά με την πιθανή εξαγορά ομολόγων από την Κίνα: Δεν είναι γνωστό αν θα υλοποιηθεί, κι αν ναι σε ποιό βαθμό, με ποιο τρόπο και αποτέλεσμα.
"Είναι μια καλή στρατηγική για την Αθήνα", δήλωσε ο Mark Chanlder, στρατηγικός αναλυτής της Brown Brothers Harriman. "Όταν η Eλλάδα δέχεται καυτές πιέσεις, είναι μια καλή κίνηση να αναζητήσει λύσεις εκεί που υπάρχουν τα λεφτά" ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η εξέλιξη αυτή, είτε τελικά ευοδωθεί είτε όχι, έχει και αξία και ...υπεραξία:
-Αξία γιατί αν μεταφραστεί σε χρήμα, η κυβέρνηση από το μηδέν αποκτά πρόσβαση σε χρήμα ικανό με διαχείρηση αναπτυξιακής αντίληψης, να αποτελέσει την αναγκαία σπίθα για την επανεκκίνηση της οικονομίας
-Υπεραξία γιατί και μόνο που έκανε το γύρο του κόσμου η είδηση -την οποία όχι απλά δεν διέψευσε η Κίνα αλλά έμεσα επιβεβαίωσε-, η Ελλάδα απέκτησε πόντους μέσα στο βάλτο της αναξιοπιστίας στον οποίο την έριξαν. Έστω και με ερωτηματικά, "ξαναμπήκε στον χάρτη" του ενδιαφέροντος των διεθνών αγορών και των οικονομικών ΜΜΕ του πλανήτη, όχι ως ανέκδοτο αλλά ως παίκτης που ενώ όλοι τον θεωρούσαν ετοιμοθάνατο, αυτός έδειξε πως μπορεί να αιφνιδιάσει δημιουργικά και πρωτότυπα.
Αυτά για τώρα. Ακολουθούν σύντομα νεώτερες πληροφορίες και στοιχεία για το "κινέζικο πόκερ" του Παπανδρέου.
