Κοντά από... μακρυά! - Far and close

Από την Αυστραλία και την ευρύτερη Ν/Α Ασία μέχρι την Ελλάδα, μια δημοσιογραφική και προσωπική ματιά στο κοινό μας γίγνεσθαι - From Australia end greater S/E Asia, a professional journalist and personal view.

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Κράτος, βία και (εγκληματική) βλακεία

Η φωτό είναι από το indymedia, από τα επεισόδια της συγκεκριμένης ημέρας.

Αναφέρθηκα στο προηγούμενο post στη στενή σχέση του Κράτους με τη Βία. Ο Ησίοδος στην «Κοσμογονία» τα περιγράφει ως αδέλφια. Σήμερα αν ζούσε πιστεύω πώς θα παρουσίαζε και το νόθο αδελφάκι τους, την Βλακεία.

Η σύλληψη από τα ΜΑΤ ενός νεαρού -ο οποίος μάλιστα υπηρετεί φαντάρος- στο κέντρο της Αθήνας μετά την πορεία της προηγούμενης Πέμπτης, αποτελεί μια από τις πιο χαρακτηριστικές αποδείξεις αυτής της εκλεκτικής συγγένειας.

Το παιδί περπατούσε χέρι-χέρι με την κοπέλα του, είχε ολιγοήμερη άδεια και κατέβηκε στο κέντρο της Αθήνας. Μόλις τα ΜΑΤ διατάχθηκαν να κάνουν συλλήψεις, «μάζεψαν από τον σωρό».

Έφαγε πολύ ξύλο (παραλίγο να χάσει το μάτι του από κλωτσιά στο πρόσωπο) και αυτή τη στιγμή, με βάση τις καταθέσεις των αστυνομικών, παραπέμπεται για τέσσερα κακουργήματα!

Τι κι αν από τη στιγμή της σύλληψης –η οποία ευτυχώς και για το παιδί και για την δημοκρατία, έχει καταγραφεί από τις κάμερες- έπεσαν πάνω στα ΜΑΤ όλοι οι περαστικοί πού είδαν τι έγινε.

Άνθρωποι κάθε ηλικίας, τυχαίοι περαστικοί, εργαζόμενοι στα καταστήματα φώναζαν, ούρλιαζαν, παρακαλούσαν :

«Τι κάνετε; Όλοι είδαμε τι έγινε, δεν έχει σχέση με τα επεισόδια....»

Μάλιστα, πρίν από τον φαντάρο η ίδια διμοιρία ηλιθίων συνέλαβε ένα άλλο εξίσου αμέτοχο νεαρό ζευγάρι, το οποίο απέσπασαν από τα χέρια των αστυνομικών οι ίδιοι άνθρωποι, εσείς κι εγώ, ως τυχαίοι αυτόπτες μάρτυρες μιας παράλογης σύλληψης στο κέντρο της πόλης.

Το επιχείρησαν και με τον φαντάρο, χρειάστηκε να έρθουν συνολικά τέσσερις διμοιρίες, δηλαδή ένας μικρός στρατός, οι οποίοι εκτόξευσαν χημικά εναντίον των πολιτών που διαμαρτύρονταν για την άδικη σύλληψη. Στη συνέχεια περιέφεραν στο κέντρο της πόλης για μισή ώρα, αλυσοδεμένο και αιμόφυρτο το νεαρό παιδί ως λάφυρο, υπό της αποδοκιμασίες και το γιουχάισμα εκατοντάδων περαστικών και εργαζόμενων.

Η αστυνομία οδήγησε αυτό το παιδί στο κατώφλι του Κορυδαλλού με τον μισό αντιτρομοκρατικό νόμο στην πλάτη του. Κινδυνεύει να προφυλακιστεί για σχεδόν δύο χρόνια μέχρι να δικαστεί, όπου οι καταθέσεις των πολιτών -αυτοπτών μαρτύρων θα οδηγήσουν στην αθώωση, ανεξάρτητα από τα ψεύδη που θα καταθέσουν οι αστυνομικοί για να δικαιολογήσουν το αίσχος τους. Γιατί φυσικά, μόλις αποδειχθεί η αθωότητά του από τις καταθέσεις τόσων και τόσων αυτοπτών μαρτύρων, οι ίδιοι οι αστυνομικοί θα βρεθούν υπόλογοι απέναντι στην οικογένειά του παιδιού στα ποινικά και αστικά δικαστήρια, όσο και στην υπηρεσία τους, η οποία βεβαίως το πολύ - πολύ να διατάξει μια ακόμη ΕΔΕ- "στάχτη στα μάτια". (Ποιανών άραγε πια, δεν καταλαβαίνουν πως μ' αυτά που κάνουν είναι γυμνοί απέναντι σε ολόκληρη την κοινωνία;)

Με τέτοιες πρακτικές έχουν απολέσει και την ελάχιστη ανοχή που θα μπορούσαν να περιμένουν. Η στάση τους είναι επικίνδυνη, γίνονται τροφοί της βίας και καταστρέφουν ζωές.

Άν το παιδί είναι πράγματι αθώο, τότε μετά από δύο χρόνια άδικη προφυλάκιση, τί να την κάνει την "ελευθερία του";