Η αίσθηση που κυριαρχεί στους περισσότερους είναι πως εδώ και δεκαετίες το πολιτικό σύστημα, -σε στενή σχέση με μιας ανάλογης αξίας και ποιότητας επιχειρηματική κάστα-, μπορεί να τα κάνουν χάλια σε βάρος της χώρας, αλλά, όλα κι όλα, για τους εαυτούς τους φροντίζουν.
Σε αυτό το επίπεδο μάλιστα η πρόνοια είναι υπερκομματική. Το ίδιο και η αποσιώπηση.
Σε αυτή την τραγική για τους πολίτες περίοδο, συνέπεια της αποτυχίας των πολιτικών, η διατήρηση αυτού του φαινομένου προκλητικής εξυπηρέτησης των αμοιβαίων (μεταξύ τους) συμφερόντων γίνεται ακόμη προκλητικότερη:
- Οι βουλευτές θα λαμβάνουν πλήρη σύνταξη με δύο θητείες.
- Οι υπάλληλοι της βουλής (δηλαδή τα σόγια των βουλευτών) θα συνταξιοδοτούνται με πλήρη σύνταξη στα 28,5 έτη! Ναι, με το νέο ασφαλιστικό που σφάζει τους χαμηλόσυνταξιούχους.
Την ίδια ώρα τα παιδιά τους υπηρετούν στο ...Πολεμικό Μουσείο και όποια και αν είναι η κυβέρνηση αυτά είναι εξασφαλισμένα.
Ούτε μια ημέρα ανεργία και υψηλός μισθός εφ όρου ζωής, χωρίς πολύ δουλειά.
Αξιότιμε κ. πρωθυπουργέ, όσα μέτρα ουσίας και να ληφθούν, οι πολίτες όσο βλέπουν την πρόκληση να αναπαράγεται στο επίπεδο της λούμπεν πολιτικής και οικονομικής κάστας που φαλίρισε την Ελλάδα, ειδικά τώρα με την κρίση, δεν πείθονται.
Κουνούν το κεφάλι και μουρμουρίζουν:
"Αυτό το έργο, το έχουμε ξαναδεί..."
