Η δολοφονία του Θάνου Αξαρλιάν από τη ρουκέτα που έριξαν στο Σύνταγμα ήταν για τους ίδιους η τραγικότερη συνέπεια της μη εφαρμογής του προηγούμενου δόγματος και αυτό έγινε με σκοπό να αυξήσει η οργάνωση το στοιχείο του εντυπωσιασμού.
Την ημέρα εκείνη μάλιστα είχα παραλάβει μετά από το τηλεφώνημα της οργάνωσης την προκήρυξη της 17Ν και την διάβασα στον αέρα στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ, παρά την απαγόρευση του αείμνηστου εισαγγελέα Τσεβά.
Μην παρεξηγηθώ:
-Δεν κάνω ηθικές αξιολογήσεις περί "αθώων" θυμάτων και σκοπούμενων.
Αυτά αφορούν αυτούς που έχουν πρόθεση θανάτου και οπλισμένα χέρια.
Τα γεγονότα σημειώνω.
Όταν έσκασε η βόμβα του "Επαναστατικού Αγώνα" έξω από το τότε Υπουργείο Απασχόλησης τον Ιούνιο του 2005, επεσήμανα στα ρεπορτάζ που παρουσίασα πως η ελάχιστη έως ανύπαρκτη φροντίδα για αποφυγή θυμάτων ανάμεσα σε εποχούμενους αποτελεί ένα νέο ανησυχητικό στοιχείο.
Η πρόσφατη έκρηξη με θύμα τον νεαρό Αφγανό στα Πατήσια, μιλάει μόνη της.
Η χθεσινή έκρηξη στο Γραφείο του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη αποτελεί την πρώτη περίπτωση στην Ελλάδα βόμβας δια αλληλογραφίας η οποία εκρηγνύεται και προκαλεί θύματα.
Στο παρελθόν, από την εποχή του ΕΛΑ, αρκετές βόμβες μέσω αλληλογραφίας στάλθηκαν, δεν ήταν όμως ενεργές, από πρόθεση.
Η συγκεκριμένη βόμβα, είτε μπήκε μέσω ΕΛΤΑ ή με courier ή προήλθε από το Πολιτικό γραφείο του κ. Χρυσοχοϊδη. Ο φάκελος είχε σταλεί εκεί, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες και παρελήφθη μαζί με άλλα δέματα και αλληλογραφία από αστυνομικό ο οποίος ανέλαβε να τα μεταφέρει, όπως έκανε συχνά.
Αυτό που διερευνάται αυτή τη στιγμή είναι αν οι σκοποί και οι χειριστές των μηχανημάτων ελέγχου στο Υπουργείο, απέφυγαν "φιλικά" να περάσουν από σκανάρισμα την αλληλογραφία του Υπουργού την οποία μετέφερε αστυνομικός που "υπηρετεί στον Υπουργό", άρα, με ένα κλείσιμο του ματιού και μια καλημέρα, αντί για τα μηχανήματα, μπήκε απευθείας στο ασανσέρ.
Αν ισχύει αυτό το σενάριο, πρέπει να συμπεράνει κανείς πως δεν πρόκειται για οργάνωση "ειδικών δυνατοτήτων", ικανή να ανατινάξει ένα από τα καλύτερα φυλασσόμενα σημεία της χώρας αλλά μια οργάνωση η οποία μπροστά στο στόχο, δεν υπολογίζει ποιος άλλος μπορεί να πληγεί. Γιατί στο πολιτικό γραφείο του Χρυσοχοϊδη, ε, δεν υπάρχουν πολιτικοί στόχοι αλλά απλοί εργαζόμενοι.
Και αυτό είναι το πιο απειλητικό.
Οι σκέψεις αυτές είναι υποκείμενες στις αλλαγές που προκαλούν "εκ κινήσει" τα γεγονότα και, ανάλογα με τα στοιχεία, το "infologio" θα επανέλθει.
