Αν το σκεφθεί κανείς λίγο πιο χαλαρά, λίγες γενιές χωρίζουν την ανθρωπότητα από την άλωση της Κωνσταντινούπολης στις 29 Μαΐου 1453.
Εκείνη την ημερομηνία στις εκτάσεις που βλέπεται στη φωτογραφία, γύρω από τον Κεράτιο κόλπο και τα τείχη της πόλης, διεξάγονταν λυσσαλέες μάχες σώμα με σώμα.
Άνθρωποι με σπαθιά και γιαταγάνια, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, μισθοφόροι και απλοί άνθρωποι, σφάζονταν αλύπητα για την κυριαρχία, την εξουσία, την επιβολή και τα πλούτη.
Άνθρωποι με σπαθιά και γιαταγάνια, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, μισθοφόροι και απλοί άνθρωποι, σφάζονταν αλύπητα για την κυριαρχία, την εξουσία, την επιβολή και τα πλούτη.
Το αίμα και το μίσος κυριαρχούσαν.
Αν στεκόταν κανείς ψηλά, πολύ ψηλά και παρακολουθούσε τα δρώμενα, κι αν είχε ίχνος ανθρωπισμού μέσα του, θα βούρκωνε από την ματαιότητα των ανθρώπινων παθών και θα ντρεπόταν από την γελοία τραγικότητα, την τόσο ανούσια στο διάβα της ιστορίας, έκφραση δολοφονικού μίσους.
Αν στεκόταν κανείς ψηλά και παρακολουθούσε...
557 χρόνια μετά, ο Ιάπωνας αστροναύτης Soichi Noguchi φωτογραφίζει από το παράθυρο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, εκατοντάδες χιλιόμετρα ψηλά, σε τροχιά γύρω από τη γη την Istabul στην Τουρκία.
