Κοντά από... μακρυά! - Far and close

Από την Αυστραλία και την ευρύτερη Ν/Α Ασία μέχρι την Ελλάδα, μια δημοσιογραφική και προσωπική ματιά στο κοινό μας γίγνεσθαι - From Australia end greater S/E Asia, a professional journalist and personal view.

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010

Δεν χωράει παντού ο λαϊκισμός

foto: ΑΠΕ ΜΠΕ Β. Βαρδουλάκης
Τα μέτρα που ανακοίνωσε σήμερα η κυβέρνηση, ήταν ελάχιστη αναγκαία προϋπόθεση για να παραμείνει στην παρούσα συγκυρία, ζωντανή η ελπίδα της Ελληνικής οικονομίας να ανακάμψει τα επόμενα χρόνια. Αυτή είναι η ψυχρή, πραγματική αλήθεια.

Ας μην γελιόμαστε: Κανείς πρωθυπουργός δεν θα ήθελε να τα λάβει και να τα εφαρμόσει. Εδώ το πρωταρχικό διακύβευμα  είναι η ίδια η παραμονή της χώρας στην ΟΝΕ, στο ευρώ, στην Ενιαία Ευρώπη.

Κανείς πρωθυπουργός στην παρούσα ιστορική περίοδο δεν θα είχε το δικαίωμα να αναλάβει την ευθύνη, είτε να καταδικάσει τη χώρα στην τρικυμία της οικονομικής απομόνωσης, είτε να σταθεί η χώρα του αφορμή να τρίξουν τα θεμέλια και να απειληθεί η επιβίωση του Ενιαίου Οικοδομήματος.

Ο Γιώργος Παπανδρέου πραγματικά βρέθηκε απέναντι σε αυτά τα ιστορικά διλλήματα και με σύνεση, αποδέχθηκε την επιβολή ενός σκληρότατου πακέτου μέτρων και διαρθρωτικών παρεμβάσεων ως προϋπόθεση  για την στήριξη των Ευρωπαίων εταίρων.

Δεν έφερε ο πρωθυπουργός τη χώρα σε αυτή την ελεεινή κατάσταση. Την ανέλαβε, μαζί με το μεγαλύτερο (και εν πολλοίς κρυφό, πίσω από ντροπιαστικά άθλια αλλοίωση των στοιχείων) χρέος που είχε ποτέ κράτος στην σύγχρονη Ιστορία. Ακόμη και να του καταλογίσει κανείς επί μέρους καθυστερήσεις, αυτό θα ήταν πταίσμα μπροστά στη "γενοκτονία" που προηγήθηκε σε βάρος της οικονομίας και -δυστυχώς- την αξιοπιστία της Ελλάδας στην παγκόσμια κοινότητα.

Ας αποφύγουμε λοιπόν , τουλάχιστον αυτές τις δύσκολες για την Ελλάδα και τους πολίτες της ώρες (μήνες, χρόνια…) τους λαϊκισμούς και τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας.

Μπορεί να πιστεύει κανείς ότι θέλει, άλλωστε στην Ελλάδα ζούμε, έχουμε όχι μια αλλά δέκα εκατομμύρια λύσεις  στα λόγια και στις συζητήσεις καφενείου, εδώ όμως δεν υπάρχουν περιθώρια για ανευθυνότητες:

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών στηρίζει την επιλογή της παραμονής στην Ενωμένη Ευρώπη. Το είδος των θυσιών που θα απαιτηθούν για να διορθώσουμε τα μαύρα μας τα χάλια μπορεί να αποτελέσει πεδίο δημιουργικής συζήτησης, αρκεί να ληφθεί υπόψη πως, για την ώρα, το τελεσίγραφο που προκαλέσαμε ήταν ψυχρά σαφές:

«Στήριξη+παραμονή=Α+Β+Γ. Game Over»


Επικαιροποίηση σχολίου 4 Μαρ.2010 07:23 πμ:

Οι πρώην βολεμένοι της Ολυμπιακής οι οποίοι συμμετείχαν για δεκαετίες στο υπερκομματικό πλιάτσικο μαζί με προκλητικά διεφθαρμένες διοικήσεις, ήταν οι πρώτοι που αντέδρασαν. Έκαναν κατάληψη  στο Γενικό Λογιστήριο και έκλεισαν την Πανεπιστημίου επειδή δεν έχουν εισπράξει όσα υπέγραψε ο καραμανλής  να λάβουν λίγες ημέρες πριν τις εκλογές. Θράσος ανυπέρβλητο...

Οι δεύτεροι που αντέδρασαν ήταν το ΠΑΜΕ του ΚΚΕ που έκανε με τα ΚΝΑΤ των οικοδόμων κατάληψη στο Υπ. οικονομικών.
Όπως και χθες οι ίδιοι -υπακούοντας στις εντολές που σχεδιάστηκαν επί χάρτου-, έστησαν το θέατρο έξω από το Μαξίμου με 50 συνταξιούχους, "καπελώνοντας" και παραπλανώντας τα διεθνή ΜΜΕ (είδε κανείς CNN); Για επεισόδια μεταξύ ΤΩΝ συνταξιούχων και της αστυνομίας μιλούσαν. Όλο το σχέδιο αυτό ήταν: Ένα πλάνο με μερικά γέρικα κομματόσκυλα να σπρώχνουν δύο αστυνομικούς για 15 sec! Από εκεί και πέρα αναλαμβάνει ο παραμορφωτικός της πραγματικότητας φακός της κάμερας. Και το ΚΚΕ το ξέρει. Εκπροσωπεί μια μειοψηφία που επί σειρά ετών  κάνει δήθεν εντυπωσιακές ενέργειες για να αποκτήσει τη μέγιστη επικοινωνιακή υπεραξία και να κρύψει την απουσία μαζικής συμμετοχής.

Δεν θα σχολιαστεί εδώ το δικαίωμα συμμετοχής των εργαζομένων σε εύλογες και αναμενόμενες διαμαρτυρίες για την άγρια λιτότητα. Πάντα όμως θα στιγματίζεται το καπέλωμα κι η εκμετάλλευση.

Μα, είναι καιρός να το βουλώνουμε μπροστά στην υποκρισία και τον άκρατο λαϊκισμό