Ο όρος Εθνική Αναξιότης (ή αναξιότητα, για τους νεώτερους) είχε συγκεκριμένο περιεχόμενο για δεκαετίες στην προπολεμική Ελλάδα.
Η εξέλιξη της Ιστορίας προσέδωσε στον όρο "Εθνική Αναξιότης" συγκεκριμένο περιεχόμενο, μετά τον Β΄ Π.Π, σε σχέση με τους δοσίλογους, τους συνεργάτες των τότε Γερμανών κατακτητών.
Χαρακτηριστικός είναι ο προσδιορισμός του όρου από την πολύτιμη wikipedia:
"Γενικά ο όρος Εθνική αναξιότης (ή "εθνική αναξιότητα") αφορά συμπεριφορά πολίτη μιας χώρας που στρέφεται ενάντια της πατρίδας του, της εθνικής αξιοπρέπειας ή θίγει καθ΄ οιονδήποτε τρόπο αυτή. Ειδικότερα όμως αυτός ο όρος για τα ελληνικά δεδομένα απετέλεσε "ιδιότυπο αδίκημα" που προσδιορίστηκε με Συντακτική Πράξη του 1945 με την οποία επιβάλλονταν ποινικές κυρώσεις στους συνεργασθέντες με τον εχθρό."
Είναι σαφές πως ο ορισμός αυτής της -εθνικά προδοτικής- συμπεριφοράς, σήμερα πρέπει να ανακτήσει το ουσιαστικό της περιεχόμενο και αυτό να αποδοθεί σε όσους με τις πράξεις τους ή την ανικανότητά τους κατέστρεψαν την Ελλάδα.
Δεν διαφέρουν από τους λαδάδες δοσίλογους δα και πολύ.
Περί Εθνικής προδοσίας, το "infologio" θα επανέλθει σύντομα...