Η εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας είναι γεγονός. Ο Κ. Παπούλιας θα συνεχίσει να υπηρετεί από τη θέση του "πρώτου πολίτη" έναν απαρχαιωμένο θεσμό, κατάλοιπο μιας μακρινής μεταπολίτευσης που αντικατέστησε τον βασιλιά με τον πρόεδρο.
Μετά την απομάκρυνση του Κωνσταντίνου Καραμανλή από την προεδρία και την συνταγματική αναθεώρηση του 1985, ο θεσμός -δικαιολογημένα- απογυμνώθηκε από τις υπερεξουσίες με τις οποίες τον είχε εξοπλίσει το Σύνταγμα του 1975, επίσης δικαιολογημένα, υπό το πρίσμα της προσωπικής ταύτισης του Καραμανλή με το όραμα τη ΕΟΚ και την διασφάλιση της πορείας προς το στόχο με την προσωπική του εγγύηση.
Σήμερα με την κατάντια των δημόσιων οικονομικών, αλήθεια τι προσφέρει η διατήρηση ενός διακοσμητικού θεσμού ο οποίος κοστίζει ετησίως στον δημόσιο κορβανά αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ;
Για την επανεκλογή Παπούλια τι να σχολιάσει κανείς, ήταν αυτονόητη μετά τις καίριες παρεμβάσεις, τις δημόσιες προειδοποιήσεις και την ζώσα συμβολή του στην αποτροπή της κατρακύλας της χώρας του στον πάτο του τενεκέ.
Τουλάχιστον ο γερο-Καραμανλής θα έλεγε και κανα χρησμό...
