Κάποτε στην Ελλάδα ευημερούσαν οι αριθμοί και δυστυχούσαν οι άνθρωποι.
Οι επισημάνσεις του Θ. Πάγκαλου στην συνέντευξη που παραχώρησε χθες στο BBC για το φτωχό επίπεδο της πολιτικής ηγεσίας σήμερα στην Ευρώπη, έχει βάση και περιεχόμενο, αλλά είναι και διπλής ερμηνείας.
Προφανώς δεν αποτυπώνει νοσταλγία για τη Θάτσερ και τον Κόλ, ή για τις πολιτικές που εφάρμοσαν. Δεν θα περίμενε κανείς από τον Πάγκαλο να του λείπει η Σιδηρά Κυρία.
Αυτό που αποτυπώνει ορθά η επισήμανση Πάγκαλου, είναι η ποιοτικά υποδεέστερη πολιτική εκπροσώπηση συγκριτικά με ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν.
Την Ενωμένη Ευρώπη την δημιούργησαν πολιτικοί ηγέτες.
Την εμπνεύστηκαν, την σχεδίασαν, την υλοποίησαν και στη συνέχεια ανέλαβαν να τη διαχειριστούν οι ...λογιστές.
Με την πάροδο του χρόνου οι πολιτικοί ηγέτες με άποψη και όραμα, μπήκαν στο...χρονοντούλαπο της Ιστορίας και οι αγορές κατέλαβαν τον ζωτικό χώρο της πολιτικής.
Έκτοτε οι ηγέτες αντικαταστάθηκαν από διαχειριστές οι οποίοι, ξεκομμένοι από τον πραγματικό κόσμο, εγκλώβισαν τις ζωές όλων μας στα σκονισμένα κιτάπια τους, με αντάλλαγμα μια πρόσκαιρη καταναλωτική υστερία.
Η γενιά μας εξαργύρωσε την πολιτική με μαρμελάδες, τώρα είναι αργά. Πλέον η ευημερία μετριέται με κυβικά και η πολιτική επιτυχία ή αποτυχία κρίνεται σε ισολογισμούς, όχι σε οράματα μιας άλλης, δικαιότερης κοινωνίας.
Ηγέτες (καλοί οι κακοί), ήσαν άνθρωποι που με τις αποφάσεις τους άλλαζαν τη μοίρα λαών, ακόμη και του κόσμου. Σήμερα περισσεύουν. Δεν περιλαμβάνονται στον επόμενο ισολογισμό.
