Η διεθνής ντροπή της Myanmar (πρώην Βιρμανία).

Αποτελεί όνειδος για την διεθνή κοινότητα η αποτυχία κάθε προσπάθειας να απελευθερωθεί από τα δεσμά της Χούντας της Myanmar η βραβευμένη με Νόμπελ Aung San Suu Kyi.

Σήμερα καταδικάστηκε σε παράταση 18 μηνών του κατ' οίκον περιορισμού που της έχει επιβληθεί από το 1988.
Παρά την εκδήλωση ενδιαφέροντος προσωπικά από τον Γ.Γ του ΟΗΕ ο οποίος μετέβει τον Μάιο στην απομονωμένη χώρα της Ν.Α Ασίας για να εισπράξει απαγόρευση στην επιθυμία του να την επισκεφθεί, η διεθνής κοινότητα επιδεικνύει κατά τα άλλα δολοφονική απραξία.

Ειδικά οι ΗΠΑ, οι οποίες διατηρούν στρατιωτικές βάσεις στη γειτονική Ταϋλάνδη θα μπορούσαν να ασκήσουν έντονη πίεση, ενω αποτελεί κορυφαία υποκρισία η εκδήλωση στρατιωτικής δράσης σε καθεστώτα όπως του Σαντάμ όταν επιλεκτικά κλείνεις αυτιά και μάτια μπροστά στην διαρκή καταπίεση ενός ολόκληρου λαού από μια αιμοσταγή χούντα.

Την ίδια ώρα η στρατιωτική χούντα αυξάνει διαρκώς την παραγωγή οπίου με το οποίο κατακλύζει τις κοινωνίες του ανεπτυγμένου κόσμου, αποκομίζοντας μαζί με τοπικούς πολέμαρχους που εμπορεύονται και διακινούν την ηρωίνη εκατομμύρια δολάρια τα οποία επενδύονται στο Χονγκ Κόνγκ ή καταλήγουν σε ελβετικές τράπεζες.



Προσωπικά έχω επισκεφθεί το Myanmar, πρώην Βιρμανία και συγκλονίστηκα από τις άθλιες συνθήκες επιβίωσης και το καθεστώς τρομοκρατίας που επικρατεί.
Κι αυτά πρίν από την αιματοβαμμένη καταστολή της εξέγερσης των άκακων και ειρηνικών βουδιστών μοναχών, εκατοντάδες από τους οποίους ακόμη κρατά σε άθλιες φυλακές και χρησιμοποιεί μέχρι τον φυσικό τους θάνατο σε καταναγκαστικά έργα στο βάθος της ζούγκλας το αιμοσταγές καθεστώς.


Ντροπή, τίποτε άλλο.

(κάντε κλίκ στο κουτάκι δεξια κι ακούστε ένα εκπληκτικό τραγούδι που έστειλαν στο "Info-λόγιο" φίλοι από τη Βιρμανία, την περίοδο της μεγάλης εξέξερσης των μοναχών).