Henri Matisse, "The Dance," 1910. The State Hermitage Museum, St Petersburg
Photo Archives Matisse, Paris. © Succession H. Matisse/DACS 2008
Το ερώτημα που τίθεται δημοσίως από πλείστα όσα στελέχη της Ν.Δ μετά την ξεκάθαρη ήττα είναι ένα και στερεότυπα επαναλαμβανόμενο:
Σε επικοινωνιακό επίπεδο. Το επαναλαμβάνω για να μείνει. Δεν υπάρχει πολιτική ή κυβερνητική αποτυχία στο μυαλό τους αλλά επικοινωνιακή ανεπάρκεια.
Robert Therrien, "No Title (Table and Four Chairs)," 2003
© Robert Therrien / ARS, NY and DACS, London 2008
Φαίνεται πως είναι αδύνατον να αντιστραφεί η τάση ακριβώς γιατί οι πολίτες καταψήφισαν συνειδητά -και με πολλούς τρόπους- την κυβέρνηση λόγω της δεδομένης αποτυχίας της να ασκήσει επιτυχημένη πολιτική για τον τόπο και τους πολίτες. Κάθε προσπάθεια να σωθεί το διακύβευμα (η κατοχή της πολιτικής εξουσίας), με αναζήτηση επικοινωνιακής λύσης, αυξάνει τα προβλήματα για τη χώρα.
Ο Καραμανλής καταψηφίστηκε απλά γιατί ο κόσμος θεωρεί πως είναι ένας αποτυχημένος πρωθυπουργός.
Σήμερα και αύριο ο υπουργός του επί των οικονομικών κάθεται στην γωνία των οργάνων της Ε.Ε και ψελλίζει δικαιολογίες για τον ασύλληπτο εξωτερικό δανεισμό στον οποίο έχει καταφύγει για να κρύψει την ένδεια και την πτώχευση.
(Α, ναι ξέχασα: Φταίει η διεθνής οικονομική κρίση, η οποία μετά από ένα εκπληκτικό σχέδιο των Illuminati προέκυψε στην Ελλάδα πέντε χρόνια πριν χτυπήσει ολόκληρο τον πλανήτη).
Από τώρα -και με κορύφωση το φθινόπωρο- ο Καραμανλής θα ασκήσει διακυβέρνηση χωρίς να έχει ουσιαστικά δικαίωμα ή δυνατότητα συμμετοχής στις εξελίξεις:
-Η επιτήρηση της Ε.Ε δεν είναι ούτε ανέκδοτο ούτε επιλογή αλλά μονόδρομος. Άγριος μονόδρομος στον οποίο οδήγησε την Ελλάδα μαζί με τον Αλογοσκούφη, για να μην ξεχνιόμαστε. Και τον Δεκέμβριο θα πρέπει να ψηφίσει προυπολογισμό στηριζόμενος (όπως και σε κάθε νόμο) στην...ψήφο του Παυλίδη.
Η κατάσταση είναι δύσκολη αλλά η παραμονή ενός αποτυχημένου πρωθυπουργού (σύμφωνα με τη γνώμη σχεδόν του 70% των πολιτών όπως αποτυπώθηκε στα χθεσινά αποτελέσματα) στο τιμόνι μιας παραπαίουσας χώρας μπορεί να κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα.
Ακόμη και να συγκυβερνήσει με τον…Καρατζαφέρη είναι πια ικανός μπροστά στο φόβο απώλειας της εξουσίας.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα: Ο Καραμανλής θέλει να παραμείνει στην εξουσία με κάθε τίμημα.
Μέχρι τώρα, για να επιστρέψω στην αρχική επισήμανση του post, ο Καραμανλής κατάφερε να εκλεγεί δύο φορές στηριζόμενος σε επικοινωνιακά τερτίπια. Μέχρι που έγινε πλέον αδύνατο να κρύψει πως είναι αδύναμος, ανεπάρκης ή αδιάφορος να κυβερνήσει.
Κατάφερε να κυριαρχήσει με τον αέρα του μπαλκονάτου λαϊκιστή, εκμεταλλευόμενος την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και την επιθυμία των πολιτών για αλλαγή, (αλλά και την βαρύτητα του ονόματος που φέρει).
Έγινε πρωθυπουργός και απελευθέρωσε πλήρως τα κομματικά σκυλιά τα οποία κατασπάραξαν ότι βρήκαν, χωρίς περιορισμούς και φυσικά χωρίς αιδώ. Και μέχρι σήμερα, χωρίς τιμωρία.
(Βέβαια και ο Χριστοφοράκος και ο Καραβέλας, το ίδιο νόμιζαν. Που να το περίμεναν στην Ελλάδα πως θα πληρώσουν το 2009 για όσα εκαναν το...1997).
Η συγκεκριμένη Ν.Δ του συγκεκριμένου Καραμανλή αγιοποίησε τη διαφθορά. Την βρήκε έτοιμη και ανδρωμένη και...την απογείωσε.
Κάποια στιγμή όμως το πολιτικά τίποτε δεν μπορεί να συνεχίσει να βαπτίζεται εθνικά «κάτι».
Αν κάτι δεν κατάφερε η επικοινωνιακή "στρατηγική" του κόμματος του σε αυτές τις εκλογές, είναι να κρύψει ξανά την απλή αλήθεια:
Ο «βασιλιάς» είναι γυμνός.
Francis Bacon, "Study of a Nude with Figure in a Mirror," 1969
