foto : alekos markellos 2009 Εικόνες σαν κι αυτή ήταν η καλύτερη επιβράβευση για την απόφαση μιας γρήγορης απόδρασης στην ορεινή Κορινθία το τριήμερο (διήμερο προσωπικά λόγω φόρτου εργασίας) της πρωτομαγιάς.
Λίγες, (απελπιστικά λίγες για ανθρώπους που το ταξίδι είναι ενσωματωμένο στο DNA) οι ευκαιρίες το χειμώνα που πέρασε, μου θύμισε ξανά τον Σαββόπουλο :
"...τούτο τον χειμώνα άμα τον πηδήσαμε, άιντε γι΄ άλλα δέκα χρόνια καθαρίσαμε...".
Το δημοσιογραφικό σαράκι που αρνείται να ναρκωθεί σε τέτοιες περιπτώσεις, αρκετές φορές ...τσίμπαγε να ασχοληθώ, αλλά η υπόσχεση στην οικογένεια και τους φίλους πως "θα σκάσω και θα απολαύσω" επέβαλε να κλείνω, έστω προσωρινά τα μάτια :
- Στην ανοησία των υπευθύνων της "Ολυμπίας Oδού" να επιμένουν να εισπράττουν διόδια, όταν η ανικανότητά τους να διαχειριστούν τον όγκο της εξόδου δημιουργούσε ουρές χιλιομέτρων, μετατρέποντας τους εξοδούχους σε κινητές (ή μάλλον ακίνητες) βόμβες αδρεναλίνης.
Και βέβαια το μποτιλιάρισμα είναι η χαρά του εξυπνάκια νεοέλληνα ο οποίος σπεύδει να καταργήσει ετσιθελικά την λωρίδα έκτακτης ανάγκης, μπλοκάροντας την ελπίδα να περάσει έγκαιρα ένα ασθενοφόρο ή ένα πυροσβεστικό.
(Πόσο αισχρός είσαι βρε;)
-Στην αθεράπευτη ροπή του νεοέλληνα στην κλοπή και την κοροϊδία :
Οι τιμές στα δωμάτια απλησίαστες, οι τιμές στις ταβέρνες για να ταιριάζουν με το περιβάλλον είχαν ...καπέλο Άλπεων. Και την ίδια ώρα οι ίδιοι που σε κλέβουν απροκάλυπτα και προκλητικά να σου κάνουν καταγγελίες "για την ταβέρνα του γείτονα που είναι παράνομη και πρέπει να γκρεμιστεί"!
Γι΄αυτά αποφεύγω εδώ και δεκαετίες δογματικά τις μαζικές εξόδους, αλλά η πρόσκληση να "σκαρφαλώσω" στην αγαπημένη Ζήρεια με ένα 4Χ4 ειδικών επιδόσεων, με έπεισε.
Οι καλές στιγμές με την φαμίλια και αγαπημένους φίλους και εικόνες όπως η αρχική φωτό, ήταν αρκετές για να καλύψουν την αρχαία σκουριά...
