Ορκίζεται ο Ομπάμα.
Καλή του τύχη.
Προσωπικά έχω την αίσθηση πως η εκλογή του πρώτου αφροαμερικανού προέδρου των ΗΠΑ προετοιμάστηκε και σερβιρίστηκε πολύ οργανωμένα από το σύστημα Eπικοινωνίας και Eντυπώσεων που ελέγχει (μέσω εταιριών και media) το πολιτικοοικονομικό γίγνεσθαι στις ΗΠΑ. Από τις ταινίες του Χόλυγουντ (ημέρα ανεξαρτησίας, Αρμαγεδών κλπ) μέχρι την υπουργοποίηση του Πάουελ, υπήρξε μια προετοιμασία και μια αναμονή για το αυτονόητο:
-Τον πρώτο έγχρωμο πρόεδρο των ΗΠΑ.
Απλοϊκό;
Μακάρι.
Πάντως αισθάνομαι πως εξ΄αρχής η συζήτηση για την εκλογή Ομπάμα έχει μέσα στην υπερβολή της μια οπισθοδρόμηση :
-Δεν θα έπρεπε να απασχολεί κανέναν άνθρωπο στον πλανήτη το χρώμα του δέρματος ενός πολιτικού, αλλά οι θέσεις του. Κι εκεί ο Ομπάμα, μέχρι σήμερα, πέρα από (καλές) ρητορίες είναι τόσο Μπούς, όσο και Κλίντον.
Μέχρι να αποδειχθεί, αν αποδειχθεί το αντίθετο.
Για την Ελλάδα;
Ακόμη θυμάμαι στην ορκωμοσία του Κάρτερ να σημαίνουν οι καμπάνες σε ολόκληρη την χώρα. Η πρώτη απόφαση που πήρε -πρώτη απ΄όλες στην προεδρία του-ήταν η άρση του εμπάργκο στην πώληση όπλων στην Τουρκία, παρά τις αποφάσεις του "ΟΗΕ" λόγω της εισβολής στην πολύπαθη Κύπρο.
Η εκλογή Ομπάμα έχει συσπειρώσει διεθνώς τόσες ελπίδες και τόση επιθυμία, ώστε φαντάζομαι πως ορισμένες αποφάσεις τις οποίες θα μπορούσε να λάβει ο Μπούς, στην περίπτωση του νέου προέδρου των ΗΠΑ, θα περάσουν χωρίς αντιδράσεις.
Τα πράγματα δεν αλλάζουν στις ΗΠΑ όσο το λόμπι της πανίσχυρης βιομηχανίας όπλων ελέγχει περισσότερο από το 50% του τζίρου της αμερικανικής οικονομίας.
Αλήθεια, όλο αυτό το διάστημα με την οικονομική κρίση και την επαπειλούμενη κατάρρευση της αμερικανικής οικονομίας, άκουσε κανείς να έχει πρόβλημα οποιαδήποτε από τις εταιρίες παραγωγής όπλων; Από αεροσκάφη μέχρι σφαίρες και βόμβες CΒU (διασποράς-απαγορευμένες) που χρησιμοποίησε το Δ΄Ραϊχ για να πολτοποιήσει τα παιδιά στη Γάζα...
Μακάρι να υπερβάλλω.
Μακάρι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ να αποδειχθεί ένα γνήσιο τέκνο της κοινωνίας της γνώσης που υπάρχει και ευδοκιμεί στη χώρα.
Ας τελείωσουν οι παράτες και οι "αμερικανιές" της ορκομωσίας, στην οποία συμμετέχουν ως ζωντανό τηλεοπτικό κοινό (όπως στις εκπομπές κάθε μικρούτσικου) εκατομμύρια άνθρωποι και να αρχίσει ο κ. Μπαράκ Ομπάμα να ασκεί την πολιτική του.
Τότε θα έχουμε κάτι ουσιαστικό να συζητήσουμε, πέρα από θεατρινίστικες δηλώσεις του υπερδισεκατομμυριούχου Μπόνο και τις τσαχπινιές της σκανδαλιάρας-εν-μεσω-σιωπής-Χίλαρι...
Του εύχομαι να κάνει τα παιδιά του περήφανα, (όχι σκοτώνοντας -ξανά-τα παιδιά των άλλων...)
[Οι φωτογραφίες από: LIFE, The American Journey of Barack Obama
editor: Robert Sullivan
publisher: Little, Brown]
