Αν κάτι γεννάει ελπίδα σε αυτές τις αγροτικές κινητοποιήσεις είναι η συμμετοχή νέων αγροτών, μορφωμένων και με ολοκληρωμένη γνώση, άποψη και δημιουργική διάθεση.
Παιδιά που δίνουν καθημερινά τη μάχη με τη σκληρή εργασία που απαιτεί η γή και ταυτόχρονα παρακολουθούν τις παγκόσμιες εξελίξεις, τις τάσεις του αγροτικού τομέα εντός κι εκτός Ε.Ε.
Αντιλαμβάνονται την παγκοσμιοποίηση, τα νέα προϊόντα και τις αγορές, το αίτημα για βιολογικές καλλιέργειες. Άνθρωποι που έχουν τη γνώση να απαιτούν από την κοινωνία και την πολιτεία πολύ περισσότερα από αυτά που αποτελούν την προκαθορισμένη αφορμή για το ξέσπασμα : η πραγματική απώλεια εσόδων.
Βαρέθηκαν να είναι θύματα μιας ερμάμενης πολιτείας δίχως πολιτική, ούτε ως πρόταση ούτε ως πράξη. Και ταυτόχρονα οι ίδιοι αρνούνται να κληρονομήσουν αδιαμαρτήρητα μια άθλια πραγματικότητα που επιβλήθηκε στους πατεράδες τους εκβιαστικά: Την απόλυτη υποταγή του κάματου στις κερδοσκοπικές πρακτικές μιάς πεντάδας πολυεθνικών που ελέγχουν και καθορίζουν την παραγωγή, την ποιότητα και το κόστος:
-Από τον έλεγχο του σπόρου (υβρίδια, "πιστοποιημένοι", μεταλλαγμένοι κλπ) μέχρι την ανάπτυξη της καλλιέργειας (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ορμόνες κλπ), πέρα και πάνω από κάθε έλεγχο του κράτους που παρακολουθεί αμέτοχο (και...λαδωμένο) την άλωση του αγροτικού τομέα.
Το ίδιο κράτος που αυτογελοιοποιείται καθημερινά με την αδυναμία του να ασκήσει έλεγχο στην επόμενη κερδοσκοπία, αυτή της διακίνησης, των "μεσαζόντων" και της τελικής τιμής.
Αυτή η γενιά των Ευρωπαίων αγροτών δεν πρόκειται να σιωπήσει όταν φύγουν τα μπλόκα.
